Proszę zainstalować i aktywować »Breadcrumbs na wyciągnięciePlugin do pokazywania breadcrumbs.

Kościół Chora

Świątynia-museum — Muzeum Kościoła chora w Stambule

Muzeum Chorów w Stambule

Co zobaczyć w Muzeum Kościoła

Teodaj zbudował Kościół Chora w 534 roku, podczas panowania cesarza Justyniana. Klasztor został przywrócony przez cesarzową Marię Dukainę w XI wieku. W 1511 roku kościół został przekształcony w meczet. Kościół Chora ma wiele mozaik na ścianie, a pochodzą one z XI i XIV wieku.

Mozaiki można nadal zobaczyć, ponieważ zostały zmyte, gdy kościół został przekształcony w meczet. Mozaiki są zasadniczo o narodzinach Jezusa Chrystusa, narodzinach Maryi Panny, cudach Jezusa Chrystusa i świętych chrześcijaństwa. Kościół Chora został przekształcony w muzeum w 1949 roku. Z decyzją gabinetu, posąg muzeum został zmieniony i ponownie stał się meczetem. Podobnie jak inne meczety w Turcji, każdy może odwiedzić Hagia Sophia. Muzeum znajduje się w dzielnicy Edirnekapı w dzielnicy Fatih.

Meczet Chora w Stambule jest domem dla wielu bezcennych mozaik i fresków, co czyni go istotną częścią światowej sztuki.

Meczet Chora, znany również jako Kariye Camii, zawiera wiele wyśmienitych mozaik i fresków, które zostały stale zachowane przez wieki. Pokazuje najlepsze i najbardziej znaczące dzieła malarstwa wschodnio-rzymskiego z okresu tuż przed wyginięciem formy sztuki.

Ponieważ pierwotny kościół i klasztor znajdowały się poza murami miasta Konstantynopola, nazwa „Kariye” pochodzi od starożytnego greckiego słowa „Khora”, co oznacza wieś. Budowa Kościoła Chora sięga 5 wieku, podczas panowania cesarza Justyniana.

Rozważ Jezusa i Maryję w świetle tych mozaik

Kościół Chora, który wcześniej służył jako kościół pałacowy i kaplica do głównych ceremonii religijnych, nadal działał jako kościół przez jakiś czas. Podczas panowania Bayezida II wielki wizjer Atik Ali Pasha przekształcił go w meczet w 1511 roku. Minaret w południowo-zachodnim rogu i nisza w ścianie wschodniej są szczegółami okresu.

Program odbudowy został sfinansowany w 1948 roku przez Byzantyjski Instytut Ameryki i Centrum Badań Bizantyjskich w Dumbarton Oaks, a następnie prowadzony przez Thomasa Whittemore'a i Paula A. Underwooda.

Najwyższy sąd administracyjny w Turcji, Turecka Rada Stanu, wydała rozkaz 11/11/2019 na budynek, aby zostać przekształcony z powrotem w meczet.

Teodor Metokhites, administrator skarbca, jest odpowiedzialny za piękne freski i mozaiki Chory z XIV wieku. Mozaiki przedstawiające sceny z życia Jezusa można znaleźć w nartach zewnętrznych (ogólnie zachodnia część wejścia w bazylikach i kościołach wschodnich Rzymu), a sceny z życia Maryi Panny można znaleźć w nartach wewnętrznych.

Freski narracyjne przedstawiają kluczowe momenty w doktrynie chrześcijańskiej. Podłoga i ściany Chory, które są ozdobione kolorowym i wysokiej jakości marmurem, są godne podziwu.

Muzeum Kariye w Stambule jest domem dla niektórych z najbardziej znanych fresków na świecie.

Historycy sztuki uważają Muzeum Kariye (Kloster Chora) w dzielnicy Edirnekapi w Stambule za pomnik późnej ery bizantyjskiej. kurator, Miray Can Kirkocoglu, był wystarczająco uprzejmy, aby odpowiedzieć na nasze pytania dotyczące muzeum, którego większość odwiedzających pochodzi z Europy.

Kariye to nazwa miejsca, które znajduje się poza granicami miasta

Według Kirkocoglu, „Karye” pochodzi od greckiego słowa „Chora”, co oznacza „poza miastem”, a arabskie słowo „Karye”, a kościół otrzymał swoją obecną formę w XIV wieku dzięki wybitnym naprawom i wysiłkom konserwacyjnym finansowanym przez Theodorosa Metochita, polityka i artystę.

Według Kirkcoglu, po zdobyciu Stambułu, Kariye nadal służył jako kościół do 1511, kiedy to wielki wizjer, Hadim Ali Pasa, przekształcił go w meczet, dodając pulpit, mihrab i minaret.

Ministerstwo Kultury i Turystyki otworzyło w 1948 roku Kariye jako muzeum połączone z Muzeum Ayasofya.

Jezus Chrystus, Dziewica Maryja i jej śmierć są przedstawione w mozaikach w Kościele Chora (muzeum Karyego) w Naos.

Nad głównym wejściem na zachodniej ścianie Naos znajduje się mozaika znana jako Śmierć Dziewicy (greckie: ), która przedstawia Dziewicę martwą i leżącą na piwie pogrzebowym, otoczoną przez apostołów.

Dziewica Hodegetria (gr. „kto wskazuje drogę”) jest przedstawiona na południowej stronie panelu świątyni bema. Maryja, Dziewica Matka, stoi na tarasie, jej głowa lekko skierowana na jedną stronę, gdy kontempluje Chrystusa Dzieciątko w ramionach.

Na panelu świątyni bema znajduje się mozaika Jezusa Chrystusa z widokiem na północ, trzymając otwartą Biblię do Mateusza 11:28.

W zewnętrznej nartach kościoła Chora (muzea Kary) przedstawiono historie z cyklu dzieciństwa Chrystusa: sen Józefa, w którym anioł potwierdza cudowne poczęcie Maryi; podróż do Betlejem; Maryja i zarejestrowanie Świętej Rodziny do opodatkowania; Elżbieta i Jan ucieczka; narodziny Jezusa; powrót Świętej Rodziny do Egiptu; prezentacja Jezusa w Jerozolimie; i Jezus wstąpienie do nieba.

Opowieść biblijna o wizytach Mędrców u króla Heroda, który zasiada na jego tronie, i ich ogłoszenie o ich odkryciu narodzin Chrystusa za pomocą środków astronomicznych, a także masakry niewinnych, w której król Herod nakazuje zabicie wszystkich chłopców.

Wiele cudów Chrystusa, w tym zmiana wody w wino, jest przedstawionych w mozaikach, które wyznaczają zewnętrzny nartek. uzdrowienie Chrystusa z paraliżowanego w Kafarnaum i z paraliżowanego w basenie w Betescie; pierwszy publiczny cud Jezusa; mnożenie chlebów; fragment z Cudownego karmienia Pięciu Tysięcy; Samarytanka; spotkanie Jezusa i rozmowa z Łazarzem; i więcej.

Dwie sceny po obu stronach linii rozdzielczej w południowej połowie drugiej klatki narteksu zewnętrznego pokazują albo Jana Chrzciciela chrztującego Chrystusa, albo cztery razy Diabeł stawiał Chrystusowi wyzwanie, aby udowodnić, że jest boski.

Wewnętrzny narthex (greckie: v) Kościoła Chora (muzea Kary) jest prostokątem o długości czterech do osiemnastu metrów, który jest prostopadły do zewnętrznego narthex.

Życie Dziewicy jest przedstawione w trzech zatokach wewnętrznego narteksa, począwszy od jej cudownego poczęcia przez jej dziadków Joachima i Anny, kontynuując przez dzieciństwo wizyty w świątyni, jej narodziny, jej pierwsze kroki w kierunku Anny w wieku sześciu miesięcy, jej małżeństwo z Józefem, również starcem, a kończąc na jej cudowną ciążę.

Na wschodniej ścianie nartacheksu znajduje się duży posąg Deesis, który pokazuje Chrystusa, Dziewicę Maryję, Izaaka Komnenosa i Siostrę Melanię, założycieli klasztoru, pokłoniąc się przed nimi.

W środku nartacheksu znajdują się dwa wyrafinowane kopuły. 24-wypływowy, dziewięciokątny południowy kopuł o średnicy 3,74 m i przedstawia obraz Chrystusa jako Pantokratora na szczycie. Dla każdej floty w zestawie umieszczono 39 portretów przodków, po jednym dla każdego pokolenia w pokoleniu Chrystusa z Adama. Niektóre z cudów Chrystusa są przedstawione w wąwozach, które otaczają Kopułę Przodków. Te od uzdrawiania ślepego człowieka i głupiego człowieka po uzdrawianie krwawiącej kobiety.

Północny kopuła 3,40-metrowy średnicy ma dwa rzędy floty, pięć okien i mozaiki przedstawiające przodków Maryi, w tym szesnaście królów z domu Dawida.

Kaplica pogrzebowa prostokątnego i jednopokojowego Kościoła Chora (Muzeum Karyjskiego) posiada freski, obrazy i portrety figuralne, lunety i cztery grób łukowych, lub Arcosolia, kufery umieszczone po obu stronach centralnych zatok, dwa w południowej ścianie i dwa w północnej ścianie.

Zbawcze moce Chrystusa i Maryi są podkreślone w freskach ozdabiających Parekklesion w Kościele w Chora. Każda strona anastazy, która rozciąga się nad łukem bemy, przedstawia inny cud zmartwychwstania dokonany przez Chrystusa, w tym jego rolę w zmartwychwstaniu Adama i Ewy.

W medalu dodekagonalnego żebrowanego kopuły po zachodniej stronie kaplicy temat wcielenia jest oczywisty, z Dziewicą i Dzieciątkiem otoczonymi przez mnóstwo aniołów i bizantyjskich hymnografów siedzących na zboczach kopuły, pisząc hymny, które zostały włączone do usług pogrzebowych honorując Dziewicy i podkreślając jej rolę w procesie zbawienia.

Byzantyńczycy uważali świętych i męczenników przedstawionych na murach Periklesia za pośredników między sobą a Bogiem.

Mosaiki są w zasadzie

Sześć dużych paneli poświęcających lub poświęcających w zewnętrznych i wewnętrznych nartachachach

Przodkowie Chrystusa w dwóch kopułach wewnętrznego narteksa

Cykl życia Najświętszej Dziewicy w pierwszych trzech zatokach wewnętrznego narteksa

Cykl dzieciństwa Chrystusa w lunetach zewnętrznego narteksa

Cykl posługi Chrystusa w zatoczkach nartek zewnętrznych i czwartej zatoczce nartek wewnętrznych

Trzy panele w Łodzi

Często zadawane pytania o Muzeum Kościoła w Chora

QCo to jest Muzeum Kościoła Chora?

AMuzeum Kościoła Chora to bizantyjski kościół położony w Stambule, w Turcji, który został przekształcony w muzeum.

QGdzie znajduje się Muzeum Kościoła Chora?

AMuzeum Kościoła Chora znajduje się w dzielnicy Edirnekapi, Stambuł, Turcja.

QJaka jest historia Muzeum Kościoła Chora?

AKościół Chora został zbudowany we wczesnym okresie bizantyjskim, a w ciągu wieków został kilkakrotnie odnowiony.

Q: Jakie są popularne atrakcje turystyczne w Muzeum Kościoła Chora?

AMuzeum Kościoła Chora znane jest ze swoich dobrze zachowanych bizantyjskich mozaik i fresków, które są uważane za jedne z najlepszych przykładów sztuki bizantyjskiej.

QJaki jest czas otwarcia Muzeum Kościoła w Chora?

AMuzeum Kościoła Chora jest otwarte od 9:00 do 17:00 każdego dnia z wyjątkiem poniedziałku.

QIle kosztuje zwiedzanie Muzeum Kościoła Chora?

AWstęp do Muzeum Kościoła Chora kosztuje około 20 lir tureckich.

QJaki jest kod ubierania dla Muzeum Kościoła Chora?

AOdwiedzający Muzeum Kościoła Chora powinni ubierać się skromnie i przykrywać ramiona i kolana.

QCzy w Muzeum Kościoła Chora jest dostępny przewodnik?

A: Tak, są audioguidy dostępne dla odwiedzających Muzeum Kościoła Chora.

Q: Jaki jest transport do Muzeum Kościoła Chora?

AMuzeum Kościoła Chora jest łatwo dostępny autobusem lub metrem.

QCzy istnieją jakieś ograniczenia dotyczące robienia zdjęć w Muzeum Kościoła Chora?

ATak, robienie zdjęć w Muzeum Kościoła Chora jest ograniczone, a odwiedzający nie mogą robić zdjęć flash.